2018-01-19

WALKA Z CHOLERĄ



          Mogiła żołnierzy napoleońskich  i walka z cholerą  w Bachorzewie k/Jarocina
                              - według Stefana Styszyńskiego –Jarocin 1935 r. –

19/06/2010

    ,, Na północny zachód od Jarocina, przy drodze Hilarów- Bachorzew- Wilkowyja, widać niewielkie piaszczyste wzniesienie ze starym pochylonym krzyżem. Istnieje przypuszczenie, że jest to mogiła żołnierzy napoleońskich z czasów wyprawy Napoleona na Moskwę w 1812r. Podczas prac w lesie 16 lat temu w pobliżu krzyża znaleziono dobrze zachowane części rynsztunku orężnego żołnierza francuskiego.  O tej mogile opowiadają sobie tamtejsi mieszkańcy swoją gwarą takie  oto dziwy.
  - Wiycie downi -kiedy z Francuzem buła wojna – za cysorza Napoleona- nasi poszli na nią. Nie wiym kiedy to było, ale musi być downo. Nom przed wojnom stary  Chudok, co pod borym miyszkoł  łopowiadoł. Ło  bo stary Chudok  jeszczy  wiyncy wiedzioł -nie tylko ło grobie Francuzów, ale wiela wiyncy godek.
 - Na tyn przykłod, jak się ludzie w Bachorzewie przed cholerą brónili. Bo to nijak nie można buło łopyńdzić się  łod  tegó  paskudnygó  choróbska.  Ludzie pili wódke – nic.  Kadzili całki tydziń – nic. Dopiyro im jakisiś stary człowiek poradził, żeby dwór kupił dwa byki bliźnioki. zaczyli szukać buhajów oż  znojdli. Tyn chłop powiedzioł jeszczy, że muszą całą wieś trzy razy nałokoło tymi bykami łobłorać.  Wżyni się do łoranio. Jak to zrobili, łod razu cholera poszła sobie, a ludzie przestali chorować. 
   - Ale z tym grobem buło tak. Szedł se downi drógóm łod Hilarowa jakimiś  żołniyrz Francuz. Chuderlawy musioł być bo kuśtykoł mocno. Wiync  se pszystanół przy tamty góreczce -tam gdzie dzisiej krzyż stoi . Położył sie na śniegu, bo zima była. Patrzy a tu mu z rany krew wyciekuje prosto na śniyg.  Zły musioł być na ono krwawiynie Francuz, bo zaklął  se cicho a strasznie, zamiost sie pomodlić. Poleżoł sobie tak kawołek czasu, aż tu tóm samóm drógóm idóm sobie dwa wojoki francuskie, a byli łyni póny Polokami. Jak zoboczyli  nieboroka tak zaro  do niego podskoczyli i dali – łopatrywać mu rane.  Tak wiycie co się, stało? Tyn ranny żołniyrz francuski porwoł jednóm rynkóm za karabin i postrzelili jednygó najbliższygó. Wiync tamci jak sie  nie rozłoszczą tak rannygó jeszcze dobili i na górze gó zakopali. Tak dziwne to jest, a jednak ludzie łopowiadajóm…
-  Oho, i jo jeszcze pamiyntóm, bydzie tymu ze śtyrdzieści lat. Stoły wtynczos przy dródze wielgie wiyrzby. Z tych wiyrzbów co rok w Dziyń Zaduszny wybuchoł trzy razy łogiń, oż sie błyskało, sóm to widziołym.  Dzisio już tego niyma, bo wiyrzby wycini.”

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz