NAJWAŻNIEJSZE O PUSZCZY PYZDRSKIEJ

    PUSZCZA PYZDRSKA  –  to kraina  historyczno-geograficzna położona w Wielkopolsce Wschodniej , na obszarze należącym  do  14 gmin – Blizanów , Ceków-Kolonia , Chocz , Gizałki , Grodziec , Malanów, Mycielin , Pyzdry, Rychwał , Rzgów , Stare  Miasto , Stawiszyn, Tuliszków  i  Zagórów , w  6 powiatach – Kalisz , Konin , Pleszew, Słupca ,Turek, Września  .

    Nazwa  „Puszcza Pyzdrska”  pochodzi  od   Pyzdr  – niegdyś miasta królewskiego i  stolicy  rozległego  powiatu pyzdrskiego.  Prawie 1/6 terenu puszczy stanowiła w  okresie  od  XIV w.  do  II  wojny światowej  własność  miasta  Pyzdry.  /W tym  czasie  pozostałe  tereny  leśne  należały  do  lokalnego  ziemiaństwa, Klasztoru w Lądzie, żydowskich  bankierów  oraz  wspólnot  wiejskich./

    W poł. XVIII w.  Puszcza  Pyzdrska   obejmowała obszar 44 tys. ha ( 440 km kw.).  Dziś tereny zalesione stanowią tu ok. 26 tys. ha , z czego największy zwarty obszar leśny ma ok. 17 tyś. ha .  /Dla porównania  - Puszcza Niepołomicka ma obszar ok. 12 tys. ha ./  Większość lasów podlega zarządowi  Nadleśnictwa Grodziec .  /Lesistość terenu znacznie zwiększyła się  w okresie powojennym  /.

    Rejon puszczy, to jedno z największych skupisk wsi  olęderskich  w Polsce . Znajduje się tu około 80 miejscowości  o takim rodowodzie. Okresem,  w  którym  założono  najwięcej  kolonii  była druga  połowa  XVIII w.  Po II wojnie  światowej  ludność  pochodzenia ewangelickiego / niemieckiego / zmuszona została  do opuszczenia swych  siedzib.  Wioski uległy częściowemu wyludnieniu,  dużo pól zarosło lasami.  Po dawnych  mieszkańcach  pozostał  charakterystyczny krajobraz,  „żelazne domy”, cmentarze .

    Krajobraz Puszczy  Pyzdrskiej  charakteryzuje się malowniczą mozaikowatością  lasów, pól i łąk , występowaniem obszarów bagnistych i polodowcowych wzniesień . Miejscowości mają przeważnie zabudowę rozproszoną, wiele domostw jest opuszczonych .